Thought for a while…
Couldn’t write anything…!
Finally, finally I wrote:
We will cross it!
Photo: mobile click
Cross it!
Category Archives: Poetry/Kavithakal
തെളിവറിവ്!
അറിയാത്തതറിയുന്നത് അറിവ്
അറിയേണ്ടതറിയുന്നതും അറിവ്
അറിയുന്നതറിയുന്നത് അറിവ്
അറിയില്ലെന്നറിയുന്നതും അറിവ്
അറിവാണ് അറിവെന്നും
അറിവില്ലായ്മ അറിവെന്നും
അറിവല്ല എല്ലാമെന്നും
അറിയുമ്പോൾ തെളിയും അറിവ്!
കറുപ്പിലും വെളുപ്പിലും തെളിച്ചമുണ്ടത്രെ!
അറിവെല്ലാം തെളിയട്ടെ; തെളിവറിവായിരിക്കട്ടെ!
Photo Courtesy : https://mystock.themeisle.com/author/cristi/ Free Licensed (CC0)
പേരില്ലാ കവിത!
ആദ്യമെന്നും പേരിടും,
പേരിൽ നിന്നേ തുടങ്ങൂ!
പേരിൽ ആണല്ലോ എല്ലാം!
ഒരിക്കൽ എനിക്കെഴുതണം
ഒരു പേരില്ലാ കവിത;
ഒരു പേരിൽ എന്തിരിക്കുന്നു!
പേര്, വിളിക്കുവാൻ മാത്രമെങ്കിലും,
വിളികളിൽ ഏറെ നാം നിറക്കുന്നു;
ഒടുവിൽ പേരിൽ നാമൊതുക്കുന്നു!
തമ്മിൽ നാം വിളിച്ചോതുന്നു,
എന്നെയും നിന്നെയും നിർവ്വചിക്കാൻ;
നിർവ്വചനങ്ങൾ എന്നും തീർക്കപ്പെടുന്നു!
പേരും നിർവ്വചനങ്ങളും വിളികളും,
ഒന്നും ഒതുക്കാത്ത കവിതയെ
ഞാൻ പേരില്ലാ കവിത എന്ന് പറഞ്ഞു!
പിന്നീട് പേരില്ലാ കവിതയും
അങ്ങനെ വിളിക്കപ്പെട്ടു;
വിളികളിൽ ആ കവിതയും മരിച്ചു!
With My Father!
Nice beach!
Talking and Walking
With you, I was safe;
Happy and learning!
Beautiful Garden!
Tilling and toiling
With you, I was joyful;
Connected and bound to!
Needy Street!
Serving and Giving
With you, I was soulful;
Growing boundless!
Never could I walk with you
To that nice beach;
Never to that garden;
Never to that street!
I then longed a lot,
The beach, the garden
And the street walking;
You then could not!
Still you taught me
How to be happy,
How to be caring, and,
What is in giving!
You were busy!
All the time hectic!
Sweating
Tireless
Burning
Before that fiery oven
At that little cafe!
Later, you became busier!
Standing
Sleepless
Foodless
At that big iron gate
Securing the big play house!
So,
I was safe
I was learning
I was happy;
Eating, Sleeping
And Growing!
On that day,
Severe pain you were in;
Breathless and restless!
Said I, “You will be alright!”
You did look at me,
Stayed for a while;
The silence was horrible;
Yet you blessed!
*** *** ***
“Papa, today beach for sure!”
I looked at my little one,
He smiled, I joined!
ഒന്നും മിണ്ടാത്ത നോവ്.
പറയുവാൻ വയ്യാത്ത നോവാണെന്റെയുള്ളിൽ
കരയുവാൻ വയ്യാത്ത നോവാണെന്റെയുള്ളിൽ
പെയ്തൊഴിയാതെ കൂടിയിരുണ്ട,
മൗനമായ് മാനമായ് ഞാൻ!
വർഷങ്ങൾ വന്നുപോയെങ്കിലും
വർഷമായി ഒഴിഞ്ഞു തീരാതെ,
പകലിന്റെ നടനമായ്,
രാവിന്റെ ഒളിക്കലായ്,
അണക്കുള്ളിലായ് കെട്ടികൂടിയ
ഞെരുക്കമായ്, ഭ്രമമായ് ഞാൻ!
ഊതി പുകച്ചൂ ഞാൻ,
കത്തിയാളാതെ കരുതീ ഞാൻ,
ഊമയായ് എൻ നോവെന്റെ
കരിയാളിയ കരളിൽ
വിതുമ്പാതെ വെമ്പി;
കാഴ്ചകൾക്കൊന്നുമേ നില്കാതെ,
പുകപുതപ്പിൽ പകച്ചു.
ഒടുവിൽ നോവെന്റെ
നാടിയിടിപ്പിനൊപ്പം യാത്രയായ്;
കരയാത്ത എന്റെ നോവിനായ്
ഇന്ന് എന്തിനോ അവരൊക്കെ
കണ്ണുനീർ വാർത്തു; ഒത്തിരി!
ആരും കാണാതെ ഞാനും യാത്രയായ്!
ആകാശം.
കാണും തോറും ഏറും
കാണാദൂരത്തെ മിന്നും പൊട്ടുകൾ!
മേലെ എൻ ആകാശം;
നിൻ്റെയും;
അതേ ആകാശം;
ഒരേ ആകാശം…!
എന്നിട്ടും നമുക്ക് ആകാശങ്ങൾ പലത്!
താഴെയാണ് ഞാൻ;
താഴെയാണ് നീ;
താഴെയാണ് നാം!
*********
പിണക്കം.
ഇണക്കത്തിൻ്റെ ഇണക്കിളി!
ഇടക്കണ്ണിൻ ഒരു നോട്ടം,
ഇത്തിരി ചിരി,
പിന്നെ വാചാലമായ ഒരു മൗനം…
ഇണക്കത്തോളം മധുരം മറ്റെവിടെ!
പിണങ്ങാത്തവർ, ഇണങ്ങാത്തവർ..!
********
In”sight”
“Can you draw that flower”
I asked;
He saw much more!
Ripples and Reflections…
At times, we see things upside down,
Still we enjoy!
…and
See the real,
We (can) appreciate more!!
Ripples and Reflections are beautiful parts of our life!
Keep Smiling!
The original is the second one, the reflection from a lake!!
Name, Body and Soul!
A blessed birth.
He was named,
A beautiful name.
He grew;
Known by his name!
A sudden death.
He was called the body,
And the body burried.
Then people said RIP;
Prayed for his soul.
Finally,
His Name, Body and Soul,
All rested in peace,
And faded in time!
I can’t; I can!
Oh, what a breeze…!
It caresses!
Wow!
I want to fly with this breeze;
No, I cannot;
I cannot leave this garden;
Cute little rose,
Helplessly stood!
It sent it’s fragrance
With the breeze instead!
Neighbors enthralled..!
They flattered cute little rose!
“I can”! She stood high!
Image: Google free licensed.
കുഞ്ഞൻ, ലോകം, ഞാനും!
കുഞ്ഞൻ, ലോകം, ഞാനും!
അറിയുന്നതോ തുച്ഛം,
അറിയാത്തതോ അനേകം!
എങ്കിലും അനേകം പറഞ്ഞും
തുച്ഛം ചെയ്തും
തുടരുന്നു നാം!
ലോകം വിചിത്രം!
ഉടുത്തൊരുങ്ങി നഗ്നരാ,യെങ്കിലും,
നഗ്നരായി നീങ്ങുമാ,
മാളോരെയെല്ലാം ഉടുപ്പിക്കണം!
ഞാൻ തരുന്നതേ മറയ്ക്കൂ,
ഞാൻ തരുന്നതേ ഉടുക്കേണം
ഞാൻ ഞാൻ തന്നെ!
ഉത്തരങ്ങളെല്ലാം വിരൽ തുമ്പിൽ,
പൊടുന്നനെ നൽകിടാം
ഇവിടെയും അവിടെയും എവിടെയും
ഉത്തരങ്ങൾ മാത്രം;
ഞാൻ തരുന്നതേ ശരികൾ
ഞാൻ പറഞ്ഞതേ കേൾക്കണം
ഞാൻ ഞാൻ തന്നെ!
കാണാനാകാത്ത കുഞ്ഞൻ
ആരും കാക്കാത്ത കുഞ്ഞൻ
പൊടുന്നനെ കണ്ടു നമ്മളെ!
ഓടുവാനിടമില്ലാതെ,
ഒട്ടുമേ പായാനുമാവാതെ
മാളത്തിനുള്ളിലായി മാളോരെല്ലാം!
എങ്കിലും, എങ്കിലും,
ഒരിടത്തിരുന്നു നാം ലോകം ചുറ്റും;
വിരൽ തുമ്പിൽ വിദ്വാനാകും;
ലോകരെ പഠിപ്പിക്കും;
ഞാൻ തരുന്നതേ ശരികൾ
ഞാൻ പറഞ്ഞതേ കേൾക്കണം
ഞാൻ ഞാൻ തന്നെ!
മുറ്റത്ത് കുഞ്ഞൻ കാത്തു നിൽക്കുന്നു,
കൈ കഴുകി, മുഖം മൂടി,
പാലും മുട്ടയും പച്ച ചീരയും,
പിന്നെ ഒക്കെ ഒക്കെയും കഴുകി…
അയ്യോ ചുമയ്ക്കല്ലേ, അയ്യോ തുമ്മല്ലേ
പുറത്തേക്കൊ,ട്ടുമേ ഇറങ്ങല്ലേ…
കുഞ്ഞൻ ഉമ്മറത്തെത്തി നിൽക്കുന്നു….
കുഞ്ഞൻ കാണാതെ,യുള്ളിൽ തന്നെ-
യിരിക്കാം, മടുത്തു പൊയ്ക്കോളും!
എങ്കിലും, എങ്കിലും,
പറയാതെ വയ്യ, അഭ്യസിപ്പിക്കാതെ വയ്യ;
കാണാത്ത കുഞ്ഞന്റെ കണ്ട കഥകളും,
വീരഗാഥകളും, കാണാത്ത അടവുകളും,
അറിഞ്ഞു കൊള്ളുക…!
ഞാൻ തരുന്നതേ ശരികൾ
ഞാൻ പറഞ്ഞതേ കേൾക്കണം
ഞാൻ ഞാൻ തന്നെ!
ഇപ്പോളറിഞ്ഞില്ലേ ജീവിതമെന്തെന്ന്
ഇപ്പോളറിഞ്ഞില്ലേ സത്യമെന്തെന്ന്
എല്ലാരും കേക്കട്ടെ;
എല്ലാരും അറിയട്ടെ;
ഞാൻ പറയാം, ഉറക്കെയുറക്കെ!
അനേകം പറഞ്ഞും
തുച്ഛം കേട്ടും
തുടരുക നാം!
ആരെയും അറിയാതെ
നിറങ്ങൾ കാണാതെ
ദേശമറിയാതെ
ദേഹം തേടുന്നു,
ദേഹമില്ലാത്ത, സത്വമില്ലാത്ത കുഞ്ഞൻ!
മുറ്റത്തോ, ഉമ്മറത്തോ,
കോലായിലെ കോണിലോ,
അവനുണ്ടാകും;
വിചിത്ര സത്യങ്ങൾ
വിളിച്ചു പറയാൻ!
ഞാൻ മാളോർക്ക്
ജീവിതം പഠിപ്പിക്കട്ടെ;
ലോകം സുന്ദരമാക്കട്ടെ!
കാത്തൂ മടുത്തിട്ട്,
കുഞ്ഞൻ പൊയ്ക്കോളും!
*** *** ***
കുഞ്ഞൻ പോയി കഴിഞ്ഞുള്ള ഒരു നല്ല ദിവസം!
അയ്യോ പോകുവാൻ വൈകി
അയ്യോ ചെയ്യുവാൻ വൈകി
ഓടാതെ വയ്യ, പായാതെ വയ്യ,
പൈക്കളെ വളർത്തണ്ടേ….!
കുഞ്ഞൻ, ലോകം, ഞാനും തുടരുന്നു!
Image : https://pixabay.com/illustrations/composing-woman-fantasy-face-2391033/ Free licensed.
Divine Light
Nomadic me…
Aimless chase;
Light asked me to pause!
Me paused;
A short one, lasted long!
Photo: Mobile Shot with Samsung M30s. Pro mode. Unprocessed.
Blue Beauty!
Wandered…
Sky told me to pause!
Paused & praised!!
Photo: Samsung M30s, shot at Sterling Villa Grande, Bangalore
ഞാനും അമ്മയും.
വാനത്തെ വെൺപൂക്കളേ നിങ്ങൾ
വാടി മങ്ങുന്നുവോ, മായുന്നുവോ?
ദുഖത്തിൻ തൂവലായ്‌പേറുന്നു,
നിങ്ങളാ ഗഗനസൗന്ദര്യം!
ഉഗ്രനാമർക്കന്റെ തേജസ്സാലണയുന്ന
നേരത്തുമോർക്കുന്നു, നിങ്ങളെ;
നിങ്ങളിൽ ഒരുവനാം ഞാൻ!
പ്രഭാത ചാതുര്യമാസ്വദിക്കാൻ…ഹാ!
ഓടിയകലുന്നതെത്ര വേഗം!
ദിനത്തിൻ ദീനവും പേറി ഞാനലയുന്നു,
നിങ്ങളിൽ ഒരുവനെ കാണുവാനായി…!
മാനസത്തേരിൽ ഞാനൊടുന്നു വേഗത്തിൽ,
മാധുര്യമുള്ളൊരു സ്നേഹത്തിനായി…
നല്കുവാനുള്ളോർ ഓടിമറയുമ്പോൾ,
നേടുവാനുള്ളോരോ, വാടിക്കൊഴിയുന്നു …
നിങ്ങളാം വിൺകലകളിൽകാണുന്നു,
ഞാനെൻ ജീവിതാന്ത്യത്തിൻ സുസ്മിതങ്ങൾ..!
സ്വപ്നത്തിൻ ചിറകുകൾ തകർന്നൊരു,
പക്ഷിക്ക് നൽകുമോ നിങ്ങളാ സുസ്മിതങ്ങൾ..?!
അകലെയെങ്കിലും നിങ്ങളീ
അമ്മതൻ തേങ്ങൽ അറിയുന്നില്ല്ലയോ….
Written on 31/10/1992
തനിയേ..!
വെയിലേറ്റു ചുട്ടു പൊള്ളുന്ന,
തിളങ്ങുമാ കണ്ണാടി കഷണമാ-
നെഞ്ചിലപ്പോഴും തറഞ്ഞിരുന്നു
വ്യഥയുടെ കുത്തിക്കീറുമാ,
ചുടു നിണമർന്നാ മുകുരമാ-
മാറിലപ്പോഴും ആഴ്ന്നിരുന്നു…
നീർകണങ്ങൾ വിയർപ്പിന്നോടൊപ്പമാ,
ഹൃത്തിന്റെ കീറലിൽ
നീറലായി കോറവേ,
കണ്ടാ, തിളങ്ങുന്ന പൊള്ളുന്ന,
ചീളിന്റെ ചങ്കിലാ മുഖം..;
ഇന്നോളമറിയാതെ,
ഇന്നോളം കാണാതെ,
എന്നും ചുമന്നൊരാ മുഖം!
ആരും കാത്തിരിക്കാത്തൊരു,
പ്രളയത്തിനായ് കോപ്പുകൂട്ടി,
കരിമാനം!
ആരും കാത്തിരിക്കാത്തൊരു,
യുദ്ധത്തിനായി കച്ചകെട്ടി,
ആൾക്കൂട്ടം!
അവിടെ തനിയേ അയാൾ!
Picture : google free licensed.
എന്റെ മൺവീണയിൽ…(song)
Tried to sing one of my favourite songs….
“ente manveenayil” on Smule: https://www.smule.com/p/1180306759_2516481301
ചിത്രം: നേരം പുലരുമ്പോൾ
Thank you for listening….
A Crash…!
The speed, the Fun n the Hormones
Go high, go high to the endless!
The ecstasy, the ultimate…
Oh..! Crashed into me!
Just a dot in the end.
pic: google free licensed.
കാർമുകിൽ വിരഹം തുടരുമ്പോൾ…
The below lines are written in continuation of my friend Akhila’s poem. It is a long pending agreement from me to add to her poem….Just an attempt. Not sure, how much justice to her beautiful poem. So please read her poem at http://wordsandnotion.com/2016/09/30/കാര്‍മുകില്‍-വിരഹം/ before reading these lines….. Thank You!
……..
കിളിപ്പാട്ട് തട്ടിയുടയുമീ വനാന്തര നിഗൂഢതയിൽ,
എന്റെ കർണ്ണങ്ങളിൽ ആരോ കാത്തിരിപ്പൂ,
ഉടയാത്ത താള വർണങ്ങൾക്കായി……!
അപ്പോഴാ മഴവില്ലിന്റെ ഓരത്ത്
കാണായി ഒരു സ്നേഹസൂര്യന്റെ
കൺചിമ്മും കിരണബിന്ദുക്കൾ…
കാണായി ഒരു സ്നേഹസൂര്യന്റെ
കൺചിമ്മും കിരണബിന്ദുക്കൾ…
നിന്റെ പ്രണയം പെയ്തൊഴിയാതെ
ബാക്കിയാവുന്നു…!
എങ്കിലും പാതികൂമ്പിയ മിഴികൾക്കു
വെളിച്ചത്തിന്റെ വെള്ളിവീഥിയിലും
കാണുവാനാകുന്നില്ല്ല, സത്യം…!
“നിന്റെ മാര്‍ഗ്ഗം പ്രണയമോ പ്രതികാരമോ,
എന്തിനെന്നെ നീ കൊല്ലാതെ കൊല്ലുന്നു”
ഇവിടെ ഈ വിരഹവേദിയിൽ
ഞാൻ ഒന്നുകൂടി കണ്ണടച്ചോട്ടെ…!
ഞാൻ ഒന്നുകൂടി കണ്ണടച്ചോട്ടെ…!
Unusual Beauty…
Usual Days…
Unusual beauty!
Experiences are within!
Pic: Taken with Honor 8 Pro
Pebbles 